Interview
Eric van Dijk
Ik probeer verbinding te creëren tussen sport en de werkgevers in ons dorp.
Met mijn gezin ben ik betrokken bij het sport- en verenigingsleven in gemeente Bunschoten: een voetbalclub, de tennisclub, de zwemschool en twee sportscholen. In mijn jeugd heb ik gevoetbald bij SV Spakenburg, daar heb ik veel kennissen aan overgehouden. Naast de fysieke effecten, geeft het van jongs af aan sporten ook positieve effecten voor de sociaal-emotionele en cognitieve aspecten. Vaardigheden zoals leren samenwerken en omgaan met teleurstellingen en successen worden allemaal ontwikkeld in de sport. Mijn twee jonge kinderen probeer ik kennis te laten maken met de diverse mogelijkheden binnen de sportwereld. Met name het hebben van plezier staat hierin voorop.
Als werkgever in het dorp hebben wij het verenigingsleven hoog in het vaandel staan en sponsoren we diverse initiatieven. Op die manier heb ik regelmatig contact met sportverenigingen en sportevenementen die plaatsvinden. Van daaruit probeer ik verbinding te creëren tussen sport en de werkgevers in ons dorp.
Om het akkoord verder gestalte te kunnen geven is het onafhankelijke orgaan “Stichting Sportplatform Bunschoten” opgericht. Wij zullen ons als bestuur hard maken voor de speerpunten van het overeengekomen akkoord.
Persoonlijk vind ik het bijzonder dat juist nu alles lijkt samen te komen bij het gene waar ik veel aan te danken heb: Sporten en bewegen! Mijn ontwikkelingen in de sport hebben mij geholpen in mijn carrière en persoonlijke groei en houdt mijn gezondheid op peil. Allemaal ingrediënten voor mij om deel te nemen aan het platform.
Mijn speerpunt is ‘positieve sportcultuur’. Dit speerpunt hangt boven de ambitie dat overal met plezier, een veilig gevoel, eerlijkheid en zonder zorgen gesport en bewogen kan worden.
Wij kennen in onze gemeente een sterke sport- en beweegcultuur, waar gedrevenheid en fanatisme vaak de boventoon voeren. Uiteraard gaat daar ook plezier mee gepaard. De realiteit is echter, dat niet iedereen daarop in kan haken en vanwege het hoge prestatieve gehalte (mogelijk) niet in staat zijn mee te komen. Dit heeft zijn (negatieve) weerslag op het plezier van de desbetreffende sporter. Uiteindelijk haakt deze persoon af en gaat mogelijk nooit meer sporten en/of voldoende bewegen.
Persoonlijk ben ik in de basketbalsport altijd behoorlijk gedreven en fanatiek geweest, de prestatie was voor mij altijd het belangrijkst. Dat competitieve zit nog altijd in mij, maar het is voor mij steeds meer duidelijker geworden, dat juist plezier hét fundament is voor een leven lang sporten en bewegen.
Binnen een positieve sport- en beweegcultuur zal het aantal potentiële afhakers afnemen. Het doel moet zijn dit te reduceren naar nul. Het prestatieve facet binnen verenigingen en ook beweeg- en sportaanbieders mag nooit ten koste gaan van het plezier van de sporter, het sportende kind en andere kwetsbare doelgroepen zoals minder validen. Uitsluiting, uitval en discriminatie willen we tegengaan. Dat is mogelijk door onder andere het bevorderen van een positieve sport- en beweegcultuur. Vooropgesteld is het niet zo, dat er binnen onze gemeente een negatieve cultuur overheerst. Het tegenovergestelde is waar. Er zijn alleen nog wel stappen te maken, zo ook bij mij persoonlijk.
Hier – de ambitie om een positievere sport- en beweegcultuur te bewerkstelligen – wil ik voor staan en dit vanuit het platform stimuleren, samen met iedereen binnen onze gemeente!